خبر حدیثیخبر اصطلاحی حدیثی است. ۱ - معنای لغوی خبرخبر در لغت به کلامی می‌گویند که حکایتگر واقعه‌ای خارجی بوده و در ذات خود محتمل صدق و کذب باشد. [۱]
المعجم الوسیط، ج ۱، ص ۲۱۵
۲ - معنای اصطلاحی خبراما در اصطلاح میان محدثان سه دیدگاه وجود دارد: ۱. عموم محدثان خبر را مرادف حدیث دانسته‌اند، یعنی روایات صادر شده از پیامبر صلّى عليه و آله و دیگر معصومان علیهم السّلام(سنت). ۲. برخی خبر را اعم از حدیث دانسته‌اند به این معنا که خبر گفتار هر انسانی را در بر می‌گیرد، اما حدیث تنها منحصر به گفتاری است که از پیامبر(ص)، اهل بیت(ع) و صحابه صادر شده است. ۳. برخی نیز رابطه حدیث و خبر را متباین می‌دانند و می‌گویند: خبر به گزارش‌های تاریخی اعم از امت‌های پیشین یا امت اسلامی اطلاق می‌شود، اما حدیث مختص گفتاری است که از معصومان(ع)، صحابه، و تابعان نقل شده باشد. اما آنچه صحیح به نظر می‌رسد همان دیدگاه نخست است؛ زیرا در اصطلاح محدثان و کارکرد رایج روایات، حدیث به جای خبر و به‌عکس استفاده می‌شود. [۳]
آشنایی با علوم حدیث، علی نصیری، ص ۲۷ و ۲۸.
افزون بر این، کلمه حدیث در علم اصول و خصوصاً اصطلاحاتی نظیر خبر واحد و خبر متواتر مترادف با همان حدیث به کار رفته است. [۴]
بنگرید به: اصول فقه، محمدرضا مظفر، ج ۲، ص ۲.
نیز در قرون اخیر به کسانی که نسبت به اخبار و روایات معصومین تقیّد نشان می‌دهند، «اخباری» گفته شده است. [۵]
تلخیص مقباس الهدایه، علی اکبر غفاری، ص ۱۲؛ به نقل از: تاریخ عمومی حدیث، همان.
۳ - پانویس
۴ - منبعبرگرفته از منابع مختلف و برداشت آزاد. |